Kilka słów o tradycjach i ceremoniach pogrzebowych

jest to niemożliwe, a jeszcze gorzej jest, gdy to my sami musimy zająć się organizacją takiego spotkania. Wiąże się z tym wiele kwestii, dlatego nikt z nas nie podejmuje się organizowania takich wydarzeń w pojedynkę. Zawsze powi

Kilka słów o tradycjach i ceremoniach pogrzebowych ceremonie pogrzebowe gdańsk

Czy pomoc podczas pogrzebu jest konieczna?

Ceremonie pogrzebowe nie należą do przyjemnych spotkań i każdy z nas woli unikać konieczności pojawiania się na nich. Często jednak jest to niemożliwe, a jeszcze gorzej jest, gdy to my sami musimy zająć się organizacją takiego spotkania. Wiąże się z tym wiele kwestii, dlatego nikt z nas nie podejmuje się organizowania takich wydarzeń w pojedynkę. Zawsze powinniśmy w takiej sytuacji mieć odpowiednie wsparcie i pomoc doświadczonych osób, które zadbają o to, by wszystko przebiegało bez żadnych problemów. Stosownych firm jest obecnie bardzo wiele, więc wystarczy jedynie dobrze się rozejrzeć i wybrać taką, która sprawdzi się najlepiej. Warto dokładnie przeanalizować wszystkie opcje.


Cmentarz żydowski nazywa się kirkut

Nazewnictwo

Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa coemeterium, o tym właśnie znaczeniu, które z kolei jest zlatynizowaną formą greckiego ???????????? = miejsce spoczynku? od ?????????? = spać?.

Cmentarz żydowski nazywa się kirkut, zaś muzułmański mizar.

Nazwa cmentarz jest stosowana także w stosunku do współczesnych, cywilizowanych miejsc pochówku zwierząt ? cmentarzy zwierząt, bardziej popularnych w krajach anglosaskich niż w Polsce. Często przy tych cmentarzach istnieją też specjalne krematoria.
Historia

Koncepcję cmentarza jako przestrzeni nienaruszalnej i świętej przejęło wczesne chrześcijaństwo z tradycji rzymskiej, dlatego pierwsze cmentarze chrześcijańskie wyodrębniły się z dawniejszych cmentarzy pogańskich. Kościół już w III wieku oddał je pod opiekę biskupów i księży, tworząc system cmentarnej administracji. Cmentarze były już wówczas miejscami świętymi i chronionymi specjalnymi immunitetami. Obejmowało je także prawo azylu. Od X wieku zaczyna się tendencja do lokalizowania cmentarzy w obrębie miast i w bliskości kościołów. Sobór rzymski z 1059 nadał im sankcję ?pół świętych? rzucając klątwę na ludzi bezczeszczących je.

W XVIII wieku, najpierw we Francji na polecenie cesarza Napoleona I, zakazano z przyczyn sanitarnych pochówków przykościelnych. Potem ta praktyka rozszerzyła się na całą Europę, również i na Polskę (chociaż można spotkać okazjonalne pochówki jeszcze z początku XIX wieku). Wspomnieniem po nich, przynajmniej w Polsce centralnej, był ? obecnie już prawie nie spotykany ? zwyczaj nazywania terenu wokół kościoła ?cmentarzem?1.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Cmentarz


Nekropola również nekropolia

Nekropola również nekropolia (gr. ??????????, nekropolis ?? miasto umarłych) ? starożytny lub wczesnochrześcijański cmentarz usytuowany w pobliżu miasta, lub też inny stary cmentarz o dużej powierzchni, zwłaszcza taki, na którym pochowani są członkowie znanych rodów i ludzie sławni1.

Okazałe nekropole z gigantycznymi grobowcami (np. piramidy, mastaby) zakładano w Egipcie i w Chinach. W Grecji i Rzymie ciągnęły się one wzdłuż dróg (np. wzdłuż Via Appia).

Nekropole mogły mieć formy:

podziemne ? katakumby
naziemne ? jako zgrupowanie grobowców, mauzoleów
grzebalne ? o grobach wykopanych w ziemi i oznaczonych nagrobkami
skalne

Obecnie terminu tego używa się także w odniesieniu do nowożytnego lub nawet współczesnego cmentarza otoczonego szczególnym kultem1.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nekropola